Larwoterapia

Wskazania do leczenia larwami Lucilia sericata obejmują różne rodzaje zakażonej lub martwiczej rany, takie jak:
  • owrzodzenia kończyn dolnych
  • rany odleżynowe
  • zakażone rany pooperacyjne
  • rany martwicze w przebiegu cukrzycy lub nowotworów.

Wiele szczepów bakterii jest odpornych na farmaceutyki, a ginie pod wpływem działania substancji wydzielanych przez larwy. Substancje te zabijają nie tylko bakterie, ale również wirusy, grzyby, a także trawią zewnętrznie obumarłą tkankę, którą po strawieniu ponownie wchłaniają i w ten sposób usuwają ją, nie naruszając przy tym zdrowej żywej tkanki. Larwy te w żaden sposób nie oddziałują mechanicznie na ranę i nie powodują jakiegokolwiek odczucia bólu.

Korzyści z leczenia ran larwami muchy Lucilia sericata:
  • szybkie i bezbolesne oczyszczenie rany, usunięcia zakażenia, skrócenia czasu gojenia, a często także uniknięcia amputacji;
  • zmniejszenie bólu związanego z raną, eliminację nieprzyjemnego zapachu, ograniczenie liczby wizyt u lekarza oraz przypadków wymagających hospitalizacji.
Podstawowe mechanizmy tej terapii to:

1. Aktywne oczyszczanie rany (debridement)

2. Antymikrobiologiczne oddziaływanie:

  • efekt płukania
  • działanie antyseptycznie, między innymi przeciwko MRSA, patogenom Streptococcus spec.
  • aktywacja białych ciałek krwi w ramach stymulacji gojenia ran
  • bezpośrednie oddziaływanie systemu immunologicznego larw
  • jeszcze nieznane mechanizmy

3. Stymulacja gojenia rany:

  • mechaniczna
  • pobudzanie wzrostu i podziału komórek (gojenia), dzięki wydzielinie larw
  • aktywacja systemu immunologicznego (odpornościowego)
  • jeszcze nieznane mechanizmy